Urodził się w Toruniu, przy ul. Św. Anny, 19 II 1473. Po śmierci ojca, również
Mikołaja, chłopcem zajoł się wuj kanonik włocławski, a następnie biskup
warmiński, Łukasz Watzenrode. Kierował dalszymi losami siostrzeńca, posyłając
go do szkół w Chełmnie, do Akademii Krakowskiej oraz do Włoch. Studiując,
najwięcej czasu poświęcał Kopernik astronomii, w której tajniki wprowadzał go
wybitny uczony krakowski, Wojciech z Brudzewa. Po powrocie na stałe do Polski
w 1503 przebywał jako lekarz i osobisty sekretarz u boku swego wuja w Lidzbarku,
następnie we Fromborku jako kanonik kapituły warmińskiej, a także przez kilka
lat w Olsztynie, gdzie administrował dobrami tejże kapituły. W okresie kiedy
zajmował się sprawami administracyjnymi, nie przerywał badań astronomicznych.
Główne dzieło Kopernika powstało w latach 1515-1530 i ukazało się w Norymberdze
w 1543 pod nadanym przez wydawcę tytułem "De revolutionibus orbium coelestium"
Mikołaj Kopernik zmarł 24 V 1543 we Fromborku.